Michael Venus
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 października 1987 | |||||||||
Wzrost |
191 cm | |||||||||
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
2009 | |||||||||
Trener |
Davide Sanguinetti, Pat Harrison | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
274 (25 lipca 2011) | |||||||||
US Open |
2Q (2009) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
19 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
6 (29 sierpnia 2022) | |||||||||
Australian Open |
QF (2019, 2022) | |||||||||
Roland Garros |
W (2017) | |||||||||
Wimbledon |
F (2018) | |||||||||
US Open |
QF (2024) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Michael Venus (ur. 16 października 1987 w Auckland) – nowozelandzki tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze podwójnej, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jako zawodowy tenisista Venus występuje od 2006 roku.
W grze podwójnej wygrał 19 turniejów rangi ATP Tour i przegrał 20 finałów. W czerwcu 2017 został mistrzem French Open wspólnie z Ryanem Harrisonem, pokonując w finale 7:6(5), 6:7(4), 6:3 Santiago Gonzáleza i Donalda Younga. Venus stał się pierwszym nowozelandzkim triumfatorem Wielkiego Szlema od 1979 roku, gdy Judy Chaloner wygrała grę podwójną Australian Open 1979[1].
W grze mieszanej Michael Venus razem z Chan Hao-ching osiągnęli finały US Open 2017 i US Open 2019.
Od 2010 roku reprezentuje Nową Zelandię w Pucharze Davisa. Do lutego 2023 roku zagrał w 35 meczach, z których w 18 zwyciężył.
W 2016 roku zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1. rundzie wspólnie z Marcusem Daniellem. Wspólnie z Daniellem zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Mecz o udział w finale przegrali z parą Marin Čilić–Ivan Dodig, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 7:6(3), 6:2 z Austinem Krajickiem i Tennysem Sandgrenem.
W rankingu gry pojedynczej Venus najwyżej był na 274. miejscu (25 lipca 2011), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (29 sierpnia 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (19–20)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 23 maja 2015 | Nicea | Ceglana | Mate Pavić | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
7:6(4), 2:6, 10–8 |
Finalista | 1. | 26 lipca 2015 | Bogota | Twarda | Mate Pavić | Édouard Roger-Vasselin Radek Štěpánek |
5:7, 3:6 |
Finalista | 2. | 25 października 2015 | Sztokholm | Twarda (hala) | Mate Pavić | Nicholas Monroe Jack Sock |
5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 16 stycznia 2016 | Auckland | Twarda | Mate Pavić | Eric Butorac Scott Lipsky |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 7 lutego 2016 | Montpellier | Twarda (hala) | Mate Pavić | Alexander Zverev Mischa Zverev |
7:5, 7:6(4) |
Zwycięzca | 4. | 21 lutego 2016 | Marsylia | Twarda (hala) | Mate Pavić | Jonatan Erlich Colin Fleming |
6:2, 6:3 |
Finalista | 3. | 21 maja 2016 | Nicea | Ceglana | Mate Pavić | Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
6:4, 4:6, 8–10 |
Zwycięzca | 5. | 13 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Mate Pavić | Dominic Inglot Raven Klaasen |
3:6, 6:3, 11–9 |
Finalista | 4. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Mate Pavić | Julio Peralta Horacio Zeballos |
6:7(2), 2:6 |
Finalista | 5. | 25 września 2016 | Metz | Twarda (hala) | Mate Pavić | Julio Peralta Horacio Zeballos |
3:6, 6:7(4) |
Finalista | 6. | 23 października 2016 | Sztokholm | Twarda (hala) | Mate Pavić | Elias Ymer Mikael Ymer |
1:6, 1:6 |
Finalista | 7. | 30 października 2016 | Bazylea | Twarda (hala) | Robert Lindstedt | Marcel Granollers Jack Sock |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 7 maja 2017 | Estoril | Ceglana | Ryan Harrison | David Marrero Tommy Robredo |
7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 10 czerwca 2017 | French Open, Paryż | Ceglana | Ryan Harrison | Santiago González Donald Young |
7:6(5), 6:7(4), 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 25 lutego 2018 | Marsylia | Twarda (hala) | Raven Klaasen | Marcus Daniell Dominic Inglot |
6:7(2), 6:3, 10–4 |
Finalista | 8. | 16 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Raven Klaasen | Dominic Inglot Franko Škugor |
6:7(3), 5:7 |
Finalista | 9. | 14 lipca 2018 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Raven Klaasen | Mike Bryan Jack Sock |
3:6, 7:6(7), 3:6, 7:5, 5:7 |
Finalista | 10. | 12 sierpnia 2018 | Toronto | Twarda | Raven Klaasen | Henri Kontinen John Peers |
2:6, 7:6(7), 6–10 |
Finalista | 11. | 7 października 2018 | Tokio | Twarda | Raven Klaasen | Ben McLachlan Jan-Lennard Struff |
4:6, 5:7 |
Finalista | 12. | 12 stycznia 2019 | Auckland | Twarda | Raven Klaasen | Ben McLachlan Jan-Lennard Struff |
3:6, 4:6 |
Finalista | 13. | 19 maja 2019 | Rzym | Ceglana | Raven Klaasen | Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
1:6, 3:6 |
Zwycięzca | 9. | 23 czerwca 2019 | Halle | Trawiasta | Raven Klaasen | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
4:6, 6:3, 10–4 |
Zwycięzca | 10. | 4 sierpnia 2019 | Waszyngton | Twarda | Raven Klaasen | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
3:6, 6:3, 10–2 |
Finalista | 14. | 17 listopada 2019 | Londyn | Twarda (hala) | Raven Klaasen | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 11. | 29 lutego 2020 | Dubaj | Twarda | John Peers | Raven Klaasen Oliver Marach |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 12. | 27 września 2020 | Hamburg | Ceglana | John Peers | Ivan Dodig Mate Pavić |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 13. | 25 października 2020 | Antwerpia | Twarda (hala) | John Peers | Rohan Bopanna Matwé Middelkoop |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 14. | 22 maja 2021 | Genewa | Ceglana | John Peers | Simone Bolelli Máximo González |
6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 15. | 18 lipca 2021 | Hamburg | Ceglana | Tim Pütz | Kevin Krawietz Horia Tecău |
6:3, 6:7(3), 10–8 |
Finalista | 15. | 8 sierpnia 2021 | Waszyngton | Twarda | Neal Skupski | Raven Klaasen Ben McLachlan |
6:7(4), 4:6 |
Zwycięzca | 16. | 7 listopada 2021 | Paryż | Twarda (hala) | Tim Pütz | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
6:3, 6:7(4), 11–9 |
Zwycięzca | 17. | 26 lutego 2022 | Dubaj | Twarda | Tim Pütz | Nikola Mektić Mate Pavić |
6:3, 6:7(5), 16–14 |
Finalista | 16. | 12 czerwca 2022 | Stuttgart | Trawiasta | Tim Pütz | Hubert Hurkacz Mate Pavić |
6:7(3), 6:7(5) |
Finalista | 17. | 19 czerwca 2022 | Halle | Trawiasta | Tim Pütz | Marcel Granollers Horacio Zeballos |
4:6, 7:6(5), 12–14 |
Finalista | 18. | 30 lipca 2022 | Kitzbühel | Ceglana | Tim Pütz | Pedro Martínez Lorenzo Sonego |
7:5, 4:6, 8–10 |
Finalista | 19. | 21 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Tim Pütz | Rajeev Ram Joe Salisbury |
6:7(4), 6:7(5) |
Finalista | 20. | 8 stycznia 2023 | Adelaide | Twarda | Jamie Murray | Lloyd Glasspool Harri Heliövaara |
3:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 18. | 12 lutego 2023 | Dallas | Twarda (hala) | Jamie Murray | Nathaniel Lammons Jackson Withrow |
1:6, 7:6(4), 10–7 |
Zwycięzca | 19. | 23 kwietnia 2023 | Banja Luka | Ceglana | Jamie Murray | Francisco Cabral Ołeksandr Nedowiesow |
7:5, 6:2 |
Gra mieszana (0–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 9 września 2017 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Chan Hao-ching | Martina Hingis Jamie Murray |
1:6, 6:4, 8–10 |
Finalista | 2. | 6 września 2019 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Chan Hao-ching | Bethanie Mattek-Sands Jamie Murray |
2:6, 3:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grupa Wirtualna Polska , Roland Garros: Michael Venus pisze historię Nowej Zelandii. Wspólnie z Ryanem Harrisonem zdobył tytuł w Paryżu – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 10 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-11] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2015-05-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2015-05-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2015-05-26] (ang.).
- Nowozelandzcy tenisiści
- Triumfatorzy French Open
- Nowozelandzcy olimpijczycy
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
- Ludzie urodzeni w Auckland
- Urodzeni w 1987
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020
- Nowozelandzcy medaliści olimpijscy
- Medaliści letnich igrzysk olimpijskich w tenisie
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020